Logboek Frankrijk: 2.2. Overwintering in Menton, 2007-2008.

22.11.07 We liggen nu al ruim drie weken in de haven van Menton-Garavan. Vandaag is het onze tweede regendag: gisteren begon het traag ... Hij aarzelde even rond valavond, maar dan kwam hij, de lang verwachte regen. Bakken water stromen nu uit de donkere wolken. Niemand klaagt: gisteren nog vreesde men dat alleen wat motregen, even, de kurkdroogte zou verdrijven. Overvloedig wordt alles nu gespoeld en de dorstige natuur laaft zich aan dit hemelse geschenk; zelfs de eeuwenoude olijfbomen van de Pian hadden, overwonnen door de droogte, hun te kleine vruchten losgelaten ...

Voor ons tijd voor een balans; tijd ook om de website weer bij te werken want sinds onze aankomst hebben wij ... de tijd hiervoor niet vrijgemaakt. Te druk gehad? Begrijpe wie kan!

Daags na onze aankomst op 28 oktober kregen wij de ligplaats toegewezen die we normaliter tot eind maart zullen bezetten. Zoals alle ligplaatsen hier, is ook de onze krap bemeten: bootbreedte plus de dikte van de stootkussens is wel het maximale comfort. Doordat Nehalinnia een open spreekstoel met opstap heeft mochten wij boeg naar de steiger aanmeren: dit is hier echt wel uitzonderlijk Op de pendille-ketting zijn twee lijnen bevestigd die we op de klampen op het achterschip vast maken. Twee landvasten met rubberveren lopen naar de steigerringen. Zo ligt de boot relatief stabiel - relatief want meren op een pendille laat toch heel wat beweging toe. Onze buren hebben hun lijnen minder stak aangehaald zodat de lichte deining bij oostenwind toch voor wat "vaarbeweging" zorgt.

De haven van Garavan is in tegenstelling tot de oude haven aan de voet van de stad, goed beschermd tegen alle winden maar bij een buitengaatse 7-8 is een strategische stootwillenopstelling toch geboden. Zeven tot acht op zee: tot tweemaal toe vertaalde zich dat in 20 knopen op onze windmeter, "Exceptionnel, zegt men hier verbaasd, nous jouissons ici d'un micro-climat!". Nochtans zijn er tussen Garavan en de Vieille ville hopen zand in grote zakken aangevoerd en opgesteld om het strandmeubilair te beschermen tegen een fikse branding. De eerste dagen - het novemberverlof was pas ingezet - was het bijzonder druk in Menton een bonte mengeling, alhoewel Fransen en Italianen wedijverden in aantal. Het weer was prachtig met een middagtemperatuur van om bij de 24° en heel wat zonnekloppers op het strand. Leo en Liesbeth van de Shetwins - onze vroegere buren in Nieuwpoort toen ze nog hun She 30' Shewitch hadden - brachten ons een tweedaags bezoek tijdens hun jaarlijkse duikreis naar Les Lecques: een leuk en hartverwarmend weerzien; onze havenfiets, die zij meebrachten, zal het boodschappen doen vereenvoudigen.

Menton beroemd om de prachtige tuinen - Ma ville est un jardin - biedt het hele jaar door een zeer grote waaier aan culturele activiteiten. Het achterland en de nabijheid van Monaco en Nice maken het ons moeilijk keuzes te maken, ook al omdat de oude stad zelf eenvoudigweg een aangename plaats is om te vertoeven. Een muzikale voordracht over de Griekse traditionele zang en muziek uit Smyrna, Rebetiko, herinnert ons aan het doel van onze reis; een bezoek aan het "oude en nieuwe " Monaco, een bezoek aan het Musée Cocteau van Menton, een komedie in het Lavoir-Théâtre, een ballade pour les amoureux van een onverwacht krachtig poëtisch gehalte in hetzelfde theater, een door een plaatselijke kennis geleid bezoek aan het "echte" Monaco, een onverwachte introductie voor

een etentje in de Monte-Carlo Country Club, een bezoek aan Le Jardin du Pian met de eeuwenoude olijfbomen, een prachtige wandeling langs de (hooggelegen) Boulevard de Garavan ..., ons lijstje groeit steeds aan! Tijdens ons bezoek aan de Cimetière du Vieux Château en aan de Cimetière du Trabuquet - vanwaar wij telkens een zeer mooi uitzicht hebben op de hele baai van Cap Martin tot het Italiaanse Bordighera - worden wij getroffen door het zeer groot aantal graven van vooral heel jong overleden Britten: Menton was reeds in de 19e en het

begin van de 20e eeuw een druk opgezocht kuuroord voor wie uit de begoede klasse aan een longziekte leed. Maar ook bij kosmopolitische overwinteraars was Menton reeds lang bekend. Het groot aantal Russen en Polen dat hier begraven ligt is eveneens opvallend. Verder zijn er in deze begraafplaatsen heel wat goed onderhouden parken waar doden uit de Europese en koloniale oorlogen liggen ... Stille plaatsen in deze oud-mondaine badstad.

In de haven is het nu kalmer. Ook de stad leeft op een meer ontspannen ritme. In de overdekte markt waar Kaat dagelijks naartoe fietst kan zij rustiger haar inkopen doen. Maar intussen wordt alles in gereedheid gebracht voor de eindejaarsfeesten: werklui zijn de stad op een voor ons nooit geziene manier aan het tooien: van de grens tot Roquebrune-Cap Martin zou Menton moeten glinsteren ... Men zegt ons dat het hier écht feest wordt ... Maar ook voor het 15 dagen durende Fête du Citron in februari wordt al duchtig gerekruteerd. Vanuit ons nu overdekt "kuipterras" volgen wij nieuwsgierig alle voorbereidingen en vragen ons af wat "laagseizoen" in Menton dan wel betekent ...

10.12.07 De donkerste dagen van het jaar ... echt veel merken wij er hier niet van. Als wij in de latere namiddag of de vooravond, na een wandeling, een bezoek of gewoonweg boodschappen, naar de boot terugkeren is het wel donker maar de kerstverlichting zorgt voor een leuke wintervakantiesfeer. Vooral tijdens de weekends is het nu heel druk: de kerstmarkt en de ijsschaatspiste - onder de palmbomen! - lokken heel wat bezoekers. In de haven en op de promenade, vooral tijdens de middaguren, hebben wij het gevoel te genieten van een lange nazomer; de zon maakt het dan heel aangenaam om nog lichtgekleed - in T-shirt! - rond te lopen. De thermometer in onze kuip markeert dan 20°. s' Avonds is het echter fris zodat wij onze Webasto-hetelucht kachel de dan gesloten kuip laten verwarmen. Er gaat echter bijna geen dag voorbij of Meteo-France geeft een Avis de grand frais of een BMS Côte - coup de vent of fort coup de vent - voor een gebied in onze nabijheid. Meestal gaat het om storingen die zich verplaatsen van de Golfe du Lion naar Corsica; zij genereren stevige windvelden die echter de Riviera van Nice tot Menton ongemoeid laten. Op de enkele uitzonderingen na, is de wind hier vrij zwak: Menton en vooral Menton-Garavan genieten van een uitzonderlijk gunstige situatie. Vorige week kwam wel de staart van een lange Atlantische storing over: die avond gaf de windmeter 33 knopen aan. Twee uur later was het hevigste voorbij, het bleef nog enkele uren rond de 15 knopen waaien. Zondagmorgen fikse regen. Rond de middag echter opnieuw zon en blauwe hemel. Van het noodweer over West- en Noord-Frankrijk - hebben wij hier dus amper iets gemerkt, terwijl onweersbuien, sneeuw en wind tot op minder dan 75 km van hier voor echt "slecht weer" zorgden. Overdag komt het vaak voor dat wij aan de horizon, richting Corsica, grote wolkenformaties ontwaren. Een niet onaardige deining zorgt dan voor een stevige branding op het stand. In de haven wiegen de boten dan wat onrustiger op hun lijnen en worden de pendilles - lazy lines - enkele centimeters opgetild .Op de Promenade, waar we in de zon van een koffie genieten, is het echter nog l'Eté indien...

Exotische sfeer voor plantenliefhebbers. Kaat heeft iets met planten. Dus ook met plantentuinen. Toen onze zoon een herbarium moest aanleggen met niet minder dan 100 soorten, was zij ongetwijfeld de meest geboeide! Vorige donderdag - óók een mooie en erg zonnige dag! - brachten wij dus een bezoek aan de Val Rahmeh, een mooie exotische plantentuin - naast de vele andere tuinen die Menton rijk is. De tuin zelf geniet door zijn ligging van een microklimaat dat bijzonder gunstig is voor erg uitzonderlijke, zeldzame of in de natuur verdwenen planten zoals de thans op het Paaseiland verdwenen Sofora toromiro. Dit - oorspronkelijk agrarische - domein van een Engelse lord werd gaandeweg omgevormd tot plantentuin door Miss Campbell, de laatste eigenaar, en in 1966 aan de Franse staat verkocht en aan het Museum d'Histoire Naturelle overgedragen. Toen wij ons verwonderden over de nog mooie kleurenschakeringen en zelfs de bloei van sommige planten in deze decembermaand, vertelde de dame aan de Accueil hoe deze tuin elke maand een nieuwe gedaante toont.

Bezoek aan de Jardin du Val Rahmeh: in ons fotoalbum kunt u een beetje mee genieten.

Stilaan maken wij de eerste voorbereidingen voor de verdere reis, eind maart-begin april. Zo schaffen wij de kaarten aan voor de tocht langs de Italiaanse kust. Meer hierover leest U in Kortom . De boot vraagt naast het dagelijks onderhoud ook aandacht voor de zeilen die geregeld uit de zeilzak gaan en "gelucht" worden: de frisse nachten kunnen voor hogere vochtigheidsgraad zorgen en eventuele condensatie veroorzaken. Ook de motor vraagt enige aandacht. Door de rechtstreekse koeling lijdt hij nu meer in dit extra zoute Middellandse Zee-water: een zorgvuldige motorspoeling met zoet water zou enig soelaas kunnen brengen. Ook enkele kleine technische ingrepen zijn aangewezen: zo wordt de loopplank aangepast en komt er ook een extra beschermingsplaat aan stuurboord voor de achter-inkomende pendille-lijn (zie in Kortom 6 en 7 ).

Theaterervaring. Zondag, een theaterervaring verplaatst ons plots, even, onverwacht, terug in het onderwijsleven... Het Lavoir-Théâtre (www.lavoirtheatre.org) waar wij graag elke nieuwe voorstelling bijwonen, brengt een heel bijzonder stuk: " C'est l'histoire d'une valise " (www.valise.org). De jonge actrice - tevens innemende coördinatrice van het gezelschap - heeft enige tijd geleden een rondreis door Oost-Europa beëindigd. Met (straat)kinderen uit de verschillende bezochte landen heeft zij het stuk geschreven: de kinderen vertelden haar verhalen die zij bewerkte. Deze verhalen krijgen een heel bijzondere functie: in haar reiskoffer die zich telkens in een poppenkast omtovert komen de kinderverhalen tot leven, verhalen over leven en dood, rechtvaardigheid, sterk en zwak, goed en kwaad ... De poppetjes zijn ook heel bijzonder: zij werden door de kinderen vervaardigd met heel eenvoudig materiaal. In het theater werden alle kinderen net vóór de scene samengebracht en vanaf het begin werden zij met opdrachten in het reisverhaal betrokken. Zo waren sommige " éclaireurs d'histoire(s) " - zij hadden als taak lichten te richten op de poppenkast - anderen zorgden voor regengeruis door middel van een plastiek zak, anderen getuigden van de reuk die een bepaalde plaats kenmerkte door te snuiven in de potjes waarin de "lucht" gevangen was. Het stuk dat een zeer groot applaus kreeg was niet alleen ontroerend in haar sprookjesachtige eenvoud, het was ook een prachtig voorbeeld van geïntegreerd werken met kinderen rond multiculturaliteit, oorlog en vrede, rijk en arm, geluk en ongeluk, goed en kwaad, open wereld, hoop, grenzen ... In een school zou zo'n voorstelling ongetwijfeld een prachtig instrument zijn ... Wij hadden een mooie theaterervaring: in het terugkeren naar de haven gingen onze gedachten even naar jonge collega's die het nu waar maken. Een mooie gedachte, maar heimwee echt niet!

16.12.07 Een winters weersysteem? Door een krachtig hoogdrukgebied (1043 hPa) dat zich boven West-Europa vestigt, wordt in een E stroming droge en relatief koude continentale lucht aangevoerd; wanneer de kern zich de volgende dagen van Scandinavië naar de Britse eilanden zal verplaatsen, wordt de stroming SE. Een winterprik. Om 13H33 komt via VHF kan. 80 voor ons het middagweerbericht binnen voor la bande des 20 milles entre Saint-Raphaël en Menton: de depressie van 1011hPa tussen Sardinië en Tunesië diept uit en verplaatst zich naar het oosten (verwachting morgen voormiddag 1005 hPa ten N van Sicilië). Vóór we de voorspelling te horen krijgen komt de BMS-waarschuwing: grand-frais à coup de vent n°117 pour Provence, Côte d'Azur et Corse, fin de validité lundi 17 décembre 2007 à 06.00 UTC. De voorspelling voor vannamiddag luidt: NE force 5-7 de la côte vers le large avec rafales, mer peu agitée à forte du rivage vers le large, houle 1.0m , temps plutôt nuageux, visibilité bonne.

Het weekend begon in mineur: zaterdagmorgen hevige regen, stevige NE-wind. Maar net voor de middag waren de zon en de blauwe hemel al terug en viel de wind weg; de maar frisse temperatuur bleef. De zee bleef ontstuimig maar op de schaatspiste onder de palmbomen was men het overkomende zeewater al vergeten en had de schaatspiste al heel wat succes. Dus, om 11.00 vanmorgen begon het plots te waaien. De windmeter klom vrij snel tot 27 knopen. Middag. Buitentemperatuur 8°. Het is weer zonnig weer, een lichtblauwe, wat melkachtige hemel, wijst naar de aangekondigde verslechtering. Voor Corsica, 90 mijl S van hier, geldt een, mogelijk zware, wintertoestand met hevige sneeuwval. In de haven van Garavan heerst echter een zorgeloze zondagstemming: het is druk op de terrassen van de restaurants,die, als ze even gesloten waren wegens vacantie, zich nu opmaken voor de feestdagen. Zelfs een deel van het promenade-wegdek werd intussen in ijltempo - in zandkleur - vernieuwd, de terrassen zijn opnieuw opgetimmerd, planten worden vervangen, versierde en verlichte kerstbomen worden neergezet. Nous avons ici un micro-climat, Noël au balcon, verzekert men hier, dus het mooie weer met Kerst maakt deel uit van het plaatje.Benieuwd of het weer zich gedwee de les zal laten spellen!

Uit het dagboek van Kaat ...

Menton... Ik ben hier graag, maar... zou ik hier graag wonen, heb ik me afgevraagd...We zijn deze namiddag even over de grens gewandeld, naar Grimaldi, het eerste dorpje. Onmiddellijk kwam er bij mij een gevoel op van "verder" willen, van kijken achter de volgende rotspunt, voorbij de volgende baai...misschien ben ik daar ook graag... Zouden we daar willen wonen, of zouden we daar graag blijven, waar zouden we graag wonen als we terug zijn enz...Deze vragen komen bij ons allebei op en volgens mij zullen ze pas een antwoord krijgen als we het "onderweg zijn" beu zijn, of als we niet meer kunnen onderweg zijn...

Menton... ik ben hier graag: we kennen er nieuwe mensen, we beginnen inzicht te krijgen in plaatselijke gewoontes en onhebbelijkheden, maar toch, naar Capo della Mortolla, richting Italië, daar heb ik al een paar keer naar gekeken: wat, wie zit erachter, wat daar nog eens achter enz... Het onbekende, het nieuwe, ligt hier gewoon 2 tot 3 kapen verder. Maar de zee ziet er nu al een paar dagen bepaald onvriendelijk uit en de wind is heel wispelturig soms oost, soms noord en... koud nu...Dus nog een beetje geduld om de volgende kaap te ronden...

28.12.07 Het weer in de aanloop naar Kerstmis was niet erg fraai: gedurende 48 uur viel het water zonder onderbreking met bakken uit de donker zwarte wolken. Maandagmorgen kregen wij nog een laatste, lange stuiptrekkende regenbui over ons heen. Dan kwam eindelijk de zon terug, niet voor lang echter: een grijs en kil wolkendek hield de zon weg. Drie dagen winter dus. Gisteren donderdag dan, een eerder wat frisse maar zomerse dag! Vandaag, zeer mooi weer: het regen- intermezzo is vergeten. De regenjassen zijn weer weg: op het middaguur, lopen veel voor Nieuwjaar naar Menton afgereisde toeristen-feestvierders in hemdsmouwen rond: 16° graden onder thermometerhut vertelt het weerbericht maar in volle zon zien wij de thermometer op 20° staan! De drukte neemt toe in de winkelstraten waar wij nu liever niet komen, paradijs voor de kooplustigen, de koopnieuwsgierigen, de koopverslaafden, de koopzieken, en de ... koopjesjagers!. En rond de schaatspiste blijven wij ook liever weg, waar de geur van hotdogs en ajuin zich vermengt met de reuk van pannenkoeken en vanille! Druk is het ook aan de Casino - de kansspelen oefenen blijkbaar onverkort hun fascinatie uit op heel wat erg gewoon uitziende bezoekers - het radio ochtendprogramma van France Inter was opnieuw gewijd aan koopkrachtverlies ...

Een heel andere drukte aan de Jardins des Délices, een kerst-sprookjespark in mooie witte namaaksneeuw niet ver van de Palais de l'Europe. Joelende kinderen, wenende kinderen, lachende kinderen, gelukkige kinderen in het mini-treintje dat door ... het sprookjesdorp rijdt! Wij zoeken de Promenade op, bij valavond, het oranje-rood boven Cap Martin en - als het ook daar te druk wordt - de kronkelige steegjes en straatjes van de Vieille ville waar een kerststallen-parcours rustige bezoekers lokt. We tellen meer dan 20 stalletjes de meeste door knutselgrage inwoners vervaardigd: sobere, fantastische, gulzige, snoeperige, nederige, ingetogen, traditionele, kunstige, frivole, eenvoudige ... Ook de gemeentelijke dienst voor het Patrimonium heeft een kerststal: in het vrij vervallen Palais d'Adhémar de Lantagnac, in de rue Saint Michel, waar de dienst is ondergebracht kijken wij door een gevelvenster naar de mooie santons die deze kerststal bevolken ... stuk voor stuk kleine kunstwerkjes uit de rijke Provençaalse traditie. Om terug te keren naar de haven lopen we het liefst langs de hoger gelegen boulevard de Garavan vanwaar het uitzicht op de oude stad en de baai ons blijft bekoren.

Vandaag krijgen wij 1 minuut meer "zon": de dagen worden - eindelijk - weer langer, de bladzijde is omgedraaid. Kaat begint met het inkleuren van de 10m lijn in onze 33 Tidesent-portfolio kaarten voor Italië (meer in Kortom 2.1.2 en 7 ), wat een goede leesbaarheid waarborgt. We bekijken de alternatieven in een eerste ruwe planning: een langere Italiaanse-kust navigatie of een snellere doorvaart naar Griekenland. " Als de dagen lengen, kort het wachten": Nieuwjaar: 3 dagen, Pasen: drie maand!

23.01.08 Na een periode van erg wisselwallig weer met veel regen lijkt een schuchter vroege-lentesfeer de haven en de stad op te vrolijken, blauw-heldere hemel, stralende zon, 17°. Erg veel wind hebben wij hier niet gehad maar de resten van een lichte maar soms vervelende deining zorgden geregeld voor een botenballet dat menige stootwillen-aanpassing vereiste! Hier en daar verschijnen nu, tijdens het weekend, booteigenaars om zich te ontfermen over hun volgelopen dekzeilen, halfuitgewaaide voorzeilen, loshangende vallen en huiken. De wat hooghartige onverschilligheid van de - vooral Italiaanse - pontonburen maakt meer en meer plaats voor een wat aarzelende, wat timide begroeting - Buongiorno, Buona sera. Wat vragende en verwonderde blikken ook, ten aanzien van die Belgen op hun kleine boot die hier overwinteren ... en het blijkbaar overleven ... "Alors, Monsieur, l'hivernage, ça se passe bien, ça vous plaît ...?" waagt een vrij goed Franssprekende - een uitzondering - Italiaanse Cognac-eigenaar. Terwijl Eric de fenders aanpast komt hij dan toch babbeltje slaan, "la Mediterranée, c'est une mer pas facile, les coups de vent ... mais la navigation est plus facile que chez vous ... tout de même il faut faire attention ..."; ... wat verder kijken enkele motorboot-koppels - de dames hooggehakt - wat verbaasd in onze richting. Wat later zullen ze het dan, samen, blijkbaar over ons hebben ... Onze naaste buren verschijnen ook: vriendelijke mensen - met hond - die ons snel geruststellen want van stuurkunst en aanlegmanoeuvers zie je hier wel erg bijzondere dingen, nee, veel varen ze niet, "mijn vrouw heeft schrik op zee"!

Intussen hebben wij toch ook "enkele" zeilers ontmoet, die hier hun ligplaats hebben; zij bevestigen ons wat we al meer dan vermoedden: hier wordt weinig gezeild en nog minder gereisd. Van hen kunnen we echter veel leren over de havens en ankerplaatsen op de Italiaanse westkust en de eilanden. Zo vinden vermoedens bevestiging, horizonten worden concreter, de schoonheid van Ponza, Ventotene, Portovenere, Giglio, Ischia, Amalfi, Procida ... Maria - zij en haar man Silvio varen al meer dan dertig jaar in de Middellandse Zee - maakt voor ons een hele lijst van havens met beoordelingen - "Tropea molto bene" - en raadgevingen -, Silvio wijst op problematische plaatsen en toestanden; Michel en Mady - Belgen, die hier sinds 1972 een boot hebben en nu permanent in Menton wonen - vertellen over hun ervaringen; Marisa, hun Italiaanse vriendin vertelt over haar Griekse ervaringen - de boot ligt nu tijdelijk in de haven van Kos. Wat ze ons meegeven is nuttige informatie, rationeel en concreet, geen grote ik-verhalen en andere sterke feiten. Silvio wil mij wel overtuigen om, naast onze NAVTEX, een eenvoudige SSB-ontvanger voor weerkaarten aan te schaffen en hij legt mij zijn werkwijze haarfijn uit; hij wijst ook - vanuit zijn ervaring - op het belang van de aanschaf van een kleine duikuitrusting, die ook wij al enige tijd overwegen.

Onze overwintering verloopt leuk-routinematig: Kaat beeindigt stilaan het inkleuren van onze portfolio-kaarten, onze lessen Italiaans - heerlijk boeiend en met veel bravoure gegeven door Patrizia Marliere in het Maison des Loisirs - volgen wij nu tweemaal per week, de Assimil-methode hebben wij - daarnaast - bijna volledig doorgenomen - wij zijn nu al aan herhaling toe - en in Menton vergeten we nooit van een heerlijke koffie of een cappuccino te genieten in de kleine ambachtelijke koffiebranderij van Ange Bardin in Le Jardin du Café. De voordrachten over twee grote XVIIe eeuwse kunstenaars, de tragedieschrijver Racine en over de caravagistische schilder Georges de La Tour en onze frequente bezoeken aan de stedelijke bibliotheek - wij houden onze meegenomen boeken voor "tijden en oorden van ontbering" -, de (gedeeltelijk) drie-talen versie van onze website, zorgen ervoor dat onze bezigheden ook in januari erg gevarieerd zijn. Wij plannen nog heel wat bezoeken en wandeltochten voor de volgende maand maar vooral naar de verdere reisvoorbereiding gaan ook onwillekeurig onze gedachten (concreet vertaalt zich dat dan telkens in een aanvulling op onze lijst ...).

We durven het amper bekennen, maar we ervaren dikwijls, de beperktheid van een 24-uren dag!

Kuipmijmeringen.

Het regent. Zware regendruppels pletsen op het dek. Op het water vormt zich rond elke druppel een kleine cirkel, een tweede, nog een. Ze deinen uit, ontmoeten elkaar, vergroten, verdwijnen ... Ik zit in onze goed afgesloten kuip. Onze heteluchtverwarming ronkt zachtjes. Onwillekeurig dwaalt mijn blik van de haven weg naar de toren van de Saint-Michelkerk in de verte. De oude stad. De uitlopers van de Alpen, die zich hier in de Middellandse Zee storten. We kennen dit prachtige achterland. Hoe zijn we hier gekomen? Op zoek naar een leuke en sportieve jongerenstage voor onze nog erg jonge zoon, belanden we bij Bloso-Nieuwpoort. Alhoewel hij al wat prille windsurfervaringen met ons deelt, zal deze stage zijn eerste echte zeilervaring worden. Waarom zouden we zelf ook geen stage volgen, tijdens deze laatste vakantieweek? We doen het. Veel wind op het Nieuwpoortse Spaarbekken, de hele stageweek door. Op het einde van de stage - ik heb er, in tegenstelling tot Kaat, geen schitterend figuur geslagen - krijg ik van onze monitor, William, de raad de najaarsstage op de vijver van De Ster in Sint-Niklaas te volgen - ik ben hem hiervoor nu nog erg dankbaar ... We vinden er een leuke en boeiende groep. Bijna twee jaar lang zullen we, alle drie, onze zaterdagen, in lente en herfst, op deze relatief kleine plas doorbrengen. De monitoren - Chris en ook William - stellen ons voor mee te gaan zeilen op het IJsselmeer; we knopen terug aan bij onze zeiljachtervaringen van de jaren zeventig en vroege jaren tachtig. Met hen gaan we ook zeilen op BM op het Veerse Meer. Twee zomers later zeilen we met Chris en zijn gezin - weliswaar té kort - in Griekenland, tussen Skiatos en Volos.

Aangespoord door de boeiende "Thalassa" uitzendingen van Georges Pernoud op FR3, maken we prachtige leesontmoetingen. We verslinden alle boeken van Bernard Moitessier - zijn foto hangt in onze carré, we ontdekken Herman Jansen ( " De horizon zeilde mee, dag na dag. "), ontmoeten Jean Heylbroeck in Dover en kopen zijn "De wereld is rond". Ik lees het boek in bijna één ruk uit. Ook Peter Stuyvenberg ( " 'n Wereld onder zeil ") en Tania Aebi, Jean-Yves Le Toumelin, Joshua Slocum, Olav Cox ( "Ritme van de oceaan " ) en Alain Calita voeden onze zeilersverbeelding. Eric Tabarly, Isabelle Autissier en Olivier de Kersauzon dwingen onze verbaasde bewondering af. Maar ook knappe auteurs, met een sterke literaire inslag, als Erik Orséna en Jean-François Deniau - naast zeiler en schrijver - respectieflijk oud-presidentsraadgever en oud-minister-diplomaat hebben, dan, samen met nog vele anderen, een plaats in onze maritieme bibliotheek.

Door de vele stages die onze zoon bij Les Glénans volgt, leren wij Bretagne kennen, wij die, bij elke vakantie tot dan het dikwijls koude en vochtige Noord-westen ruilen voor zonnige sneeuwhellingen of het warme Zuiden. Paimpol en Concarneau worden mooie herinneringen. We houden ook contact met Eric die we op de "Ster" hebben leren kennen. William ontmoeten we regelmatig in Nieuwpoort of op de Belgian Boat Show - als de hoop op een nieuw mooi zeilseizoen aanwakkert.

Opnieuw zie ik onze eerste ervaringen met Nehalinnia: de rondjes voor Nieuwpoort, naar de D1 boei; ik hoor de gouden raadgevingen van Sylveer; ik herinner mij onze eerste oversteek naar Engeland, als Reimond - oud-Corsica- en Elba-zeiler op Edel - met zijn Loper Daydream, voor ons een echte buddy was (van hem hebben we veel geleerd - en wat later gaan we met de twee boten naar de Seine-baai). De - voor ons - gigantische eerste fase in de restauratie van ons Fellowship in de werf van Rik Morael in Gent zijn momenten van twijfel en wanhoop, van volharding en doorzetting, van opluchting en voldoening bij de te waterlating, van immense vreugde en innerlijke trots bij het toekomen in Nieuwpoort - in volle zomerdrukte - met onze vernieuwde boot! Dikwijls hebben goede feeën en wijze mannen rond de boot gestaan: André van "Entrebise", Gilbert toen we in Gent aan de boot werkten ... Stresserende momenten ook, wanneer nog grotere, ingrijpende werken in de werf van ShipSupport zullen worden uitgevoerd. De deskundigheid van deze knappe werfeigenaars leidt echter tot zeer goede resultaten. In dit tweede deel van de jaren negentig heerst op steiger K, van VVW Nieuwpoort, een leuke sfeer - ik geniet er, verzonken in mijn gedachten, opnieuw van, zonder enige verbloeming; ik hoor opnieuw flarden van onze gesprekken, louter vriendschappelijk, of inhoudelijk en verrijkend, lichtvoetig en humoristisch. En, op ponton K wordt vrij veel gezeild... Het voelt ver aan: het genereus optimisme van Reimond van Daydream, de gereserveerde charme van Eddy van Malaika, de zeilernst van Walter van Phantasm, de goedlachse vriendelijkheid van Dany en Michel van Hélios, de vriendelijke bezorgdheid van Cécile en Mil van Notus, de rondborstige onbezorgdheid van Daniel van La Jeanne, de zachte, verfrissende humor van André van Katelan. Maar het ponton leeft. Onze kennissen- en vriendenkring breidt uit: sommigen zijn al heel lang in Nieuwpoort, anderen zijn nieuwkomers. Luc-Marc van Brice, Patrick van Antinéa, Sylvia en Eric van Gobi - later Tadorna; met de tijd krijgen we erg aangename buren: Liesbeth en Leo van Shewitch - later Shetwins - , nu ongetwijfeld de trouwste bezoekers van onze website en Danielle en André van Nérée! Ver ... en toch, in gedachten, nabij. Maar Nieuwpoort verandert ..., teken des tijds, en óók dat mengt zich in mijmerende herinneringen.

Regen, een donderslag. Dat we hier zijn, dat we aan dit - naar onze maatstaven - groot project begonnen zijn, danken we aan al die ontmoetingen : literaire, sociale vriendschappelijke.

Nu sluiten we echter nieuwe vriendschappen, leren door de nieuwe ontmoetingen: zij zetten ons aan om onze waypoints steeds verder uit te zetten. Zo prijst Rinaldo ons Kos aan als mogelijke veilige stopplaats, Santorini moeten we ongetwijfeld aandoen. Hij en zijn vrouw Marisa hebben vorig jaar aan de Eastern Mediterranean Yacht Rally deelgenomen: hun tocht bracht hen samen met de 75 andere boten, via Turkije naar Syrië, Libanon, Israël, Egypte en Cyprus. Hun boeiend verhaal doet dromen. Zeilen om te reizen. Reizen om te leren. Culturen en mensen: ongetwijfeld de immense rijkdom van de Middellandse Zee. Maar wij willen bescheiden blijven, en zo, realistisch maar beslist, ons doel trachten te bereiken, Hortó: 31°11'20N 23°12'70E .

De regen valt met bakken uit de donkere hemel. Kringen vormen zich op het water, ze deinen uit, ontmoeten elkaar, nieuwe kringen, grotere kringen, tot ze verdwijnen. Als kind keek ik er al naar ... en droomde.

07.02.08 Op 16.02.07 begint het beroemde Fête du Citron: Menton wordt hiervoor grondig onder handen genomen: het verkeersplan wordt gewijzigd, wat de verkeersdrukte alleen maar doet toenemen - tot in Garavan worden parkings voorzien voor de honderde bussen, die de bezoekers uit heel Europa naar deze, bijna drie weken durende schouwspel-manifestatie, moeten brengen. Rond de Casino en langs de Promenade - aan beide zijden - worden hoge tribunes gebouwd, die het strand en de zee aan het zicht onttrekken over enkele honderde meters. Het grote Boulevard van de Jardins Bioves - die van het Casino diep de stad in gaat tot aan het spoorwegstation, is volledig afgesloten; zo wordt elke niet-betalende blik verhindert op de nu nog in aanbouw zijnde praalwagens; deze worden door vele tientalle gemeenteambtenaren en vrijwilligers getooid met miljoenen sinaasappelen en citroenen. Geleidelijk aan voelen wij hoe deze zo kleurrijke en leuke stad zich klaar maakt voor de meer dan 75 jaar oude traditie. Helaas, hier ook heeft in de loop der jaren, het commerciële haar stempel gedrukt zodat het feest voeling heeft verloren met de meer populaire stadswijken en zich resoluut omgeturnd heeft tot een - te - groot toeristisch massagebeuren.

Wij staan er wat vreemd naar te kijken, terwijl een prachtig lenteweer de oude stad en de heuvels kleurt. In het vooruitzicht van ons vertrek leggen wij ons toe op enkele erg praktische voorbereidingen, waarbij ook een controlebezoek bij de tandarts niet ontbreekt!

18.02.08 Menton leeft nu op het ritme van de 75e Fête du Citron. Bussen hebben alle parkings ingenomen. In de haven echter is alles rustig: we hopen dat het zo blijft.

Tijdens twee mooie wandelingen hebben wij samen met Michel en Mady verder het achterland verkend.

Een eerste stevige tocht bracht ons boven Monaco, naar Peillon, Peille en La Turbie - le Triomphe d'Auguste op de oude Romeinse Via Iulia Augusta. Tijdens een tweede bergwandeling, een week later, bereikten we, vanuit Castellar, Le Plan du Lion - boven Menton-Garavan - en de Mont Carpano. Telkens hadden we niet alleen een stevige klim in de benen, maar konden we van schitterende vergezichten genieten: in het noorden, de besneeuwde toppen van de Alpen, in het oosten, het Ligurische bergland, in het zuiden het blauwe, zonovergoten water van de Middellandse Zee - en de horizontstreep die Corsica verraadt -, in het westen de eilanden, de prachtige Rivierakust en het Massif de l'Esterel ...

Kaat heeft het inkleuren van de kaarten voor Italië beëindigd en legt zich nu toe op de bijwerking van diezelfde kaarten; ook de Imray-kaarten voor Ionisch-Griekenland hebben wij nu ontvangen. Met Homeros' Ilias - maar vooral met de Odysseia - trekken wij - weliswaar drie millennia terug, in een mythisch verleden - langs de kusten van la Mer du Couchant en la Mer du Levant - de Westelijke en de Oostelijke Middellandse Zee, zoals ze vermeld staan op de kaartjes in onze Homeros' vertalingen.Maar nog andere boeken laten ons opnieuw de actualiteit van Françoise Giroud en Danielle Mitterrand herbeleven, toen Frankrijks prestige een permanente verleiding was. Toen een zekere politieke cultuur niet alleen de hersenschimmige en kolkende spiegel was van een man. Toen, wars van de ontgoochelingen, de Hoop sterker, vruchtbaarder en mooier was dan de koortsachtige en treurige agitatie in het uitstalraam van de media.

We maken een afspraak met een duiker om ons onderwaterschip te inspecteren en indien nodig de anodes te vervangen. De werf naast de haven, waar enkele grote jachten worden hersteld en onderhouden, hanteert ook voor kleine onderhoudswerken op kleine boten mega-tarieven. De duiker op wie velen hier beroep doen hanteert voor ons echter "normale" tarieven! Doordat we op advies van de Ship Support werf in Nieuwpoort bij het klaar maken van de boot, extra lagen harde anti-fouling hadden laten aanbrengen, valt het nog best mee met de aangroei op het onderwaterschip.

04.03.08 Een relatief laag komt nu geregeld de Ligurische zee opzoeken, storingen trekken - net ten zuiden van de Riviera - over Corsica. De volkse meteo-wijsheid dat het weer tijdens de Fête du Citron zich grillig toont, wordt dus ook dit jaar bevestigd: niet echt slecht weer maar afwissend bewolkt, wat regen, dan weer zon, een wat mistige koelte die uit de bergen neervalt , herhaaldelijk lage bewolking en meer wind, maar ook prachtig, vroege zomer, weer met meer dan 20°!

Maar het feest gaat door, de drukte in de stad ook. We hebben geluk: tijdens de Corso-avond mét prachtig vuurwerk is het mooi weer - maar fris -, en bij ons bezoek aan de Jardins is het zonnig en warm!

10.03.08 Onze zoon Olivier komt donderdagavond voor een kort maar warm onderonsje: het weer is echter echt niet van de partij: stevige buien, mieser en opnieuw en steeds maar regen bepalen zijn bliksem...bezoek! Vanop de Boulevard de Garavan zal hij slechts het beeld van een uitgeregende stad, een grijsgrauwe zee en een verloren horizon kunnen meenemen. Vanuit zijn hotelkamer, de herinnering aan een verlaten en een verdronken jachthaven ... Maar de heerlijke warme chocolade van de Gran Cafe, de geurige koffie van Ange's Jardin du Café, de lekkere keftede-schotel van Kaat waarvan we onder ons kuipterras genieten, vieren mee bij dit korte samenzijn. Zaterdagmiddag nemen wij al afscheid aan de Gare routière: de snelbus neemt hem al opnieuw mee naar de luchthaven van Nice.

Werk aan de boot. De nieuwe Raymarine plotter, die Eric Neels ons opgestuurd heef,t is intussen toegekomen: vermits we de software kwetsbaarheid van onze laptop al hebben kunnen ervaren, willen we een dubbelsysteem voor het lezen van onze elektronische Navionics kaarten. De nochtans eenvoudige installatie is op onze kleine boot ook weer niet vanzelfsprekend! De Alppa kunststof keuzekraan voor de zwartwatertank hebben we sinds ons vertrek uit Nieuwpoort al twee keer moeten vervangen en herhaaldelijk reinigen: de metalen hendelas krijgt steeds meer speling in het plastiek huis, zodat de kraan het helemaal niet meer doet als keuzekraan en half opent naar beide leidingen. Manuel, die hier en tot Beaulieu bekend is voor zijn prachtig 316 rvs-werk, heeft voor ons een nieuw kraansysteem gemaakt; bij de montage stellen wij vast dat de drie jaar oude leidingen het al erg te verduren hebben - op sommige plaatsen is de diameter reeds 1/3 gereduceerd. Vooruit dus voor het grote werk: we reinigen en vervangen dus het hele buizensysteem voor we de nieuwe keuzekraan plaatsen.

Zware regen en onweer zijn in afwachting van het voor morgen aangekondigde zonnige maar winderige weer opnieuw van de partij. Terwijl over West-Frankrijk een sterk windveld tot ontwikkeling komt - laag Ierse zee (955 hPa) - laten de bijhorende storingen hun invloed tot hier gelden: het laag 1014 hPa over S-Frankrijk diept uit (1007 hPa) en komt boven de Golfe du Lion liggen. Vanuit het SE komt een klein maar erg aktief warmtefront over de Ligurische zee. Hondenweer dus. Het laag boven Golf van Genua diept uit exp.997 hPa: voor de open zee ("large") is er een stormwaarschuwing (SW 8) voor vanavond en morgen, voor de 10 mijlszone van Cannes tot Menton wordt een Avis de grand-frais uitgezonden.

11.03.08 Dinsdagmorgen: mooi weer. Vergeten de regen, de wind, de stormwaarschuwingen. Zon en blauwe hemel. Het hoog is terug ... een beetje laat, toch, vinden we ..

23.03.08 Lente. Wandeling vanuit Castillon naar La Pierre pointue.

Paasweekend. Na een hele reeks mooie dagen is het vandaag helemaal anders. Koud en zwaar bewolkt. Gisteren zaterdag bij zonnig maar erg winderig weer brandt het boven Garavan.

Vijfenveertig hectaren gaan in de vlammen op; het vuur op enkele meters van de eerste hooggelegen woningen, de Canadairs die, laag overvliegend, de vuurhaarden verdrinken, brandweerlui die in het struikgewas en de bossen de vuuroppervlakte trachten te beheersen en in te perken, rook en roetdeeltjes over de haven ... Rood en oranje kleuren een heel deel van de nacht, de blauwe zwaailichten op de wegen op bergflank tonen de niet aflatende inspanningen van de sapeurs forestiers ...

Paasdag, opnieuw verschijnen de Canadairs om de laatste haarden te doven ...

29-30..03.08 Zomeruur. Zonnige dagen, aangename temperatuur . Onweer. In de weerberichten wordt steeds relatief veel wind voorspeld, maar in de haven is er niet zo erg veel van te merken. Wel zijn hogere bergtoppen opnieuw besneeuwd. Opnieuw erg mooi weer. We maken er gebruik van voor onderhoudswerken.

04.04.08 We volgen nu de weersevolutie met enige spanning. Voor zondag en maandag wordt opnieuw een Avis de grand frais d'ouest aangekondigd, gevolgd door algemeen minder goed weer vanaf dinsdag. Afwachten wat het wordt. We hopen voor onze eerste dagen op zee na de lange, erg geslaagde overwintering in

Menton op wat leuk weer. De laatste weken hebben we de boot verder klaar gemaakt: de romp werd vanuit de bijboot gereinigd en behandeld, de naden van het teakdek zijn gecontroleerd, de motor heeft zijn onderhoudsbeurt gekregen, de duiker, die we gevraagd hadden, heeft het onderwaterschip en de schroef gereinigd - beiden nog vrij netjes - en de anoden vervangen, kuip- en buiskap hebben hun beurt gehad. Kaat gaat nog in de mast om alle bevestigingen te controleren. Aan onze opstap moeten we het teakhout vervangen dat het net heeft begeven: het wordt onderaan verstevigd met een inoxplaat want door de loopplank is de constructie meer belast.

Gelukkig kunnen we voor de roestvrij staal ( zgn. inox) A4/ 316 rekenen op Manuel's werk, teakhout vinden we in het Centro legno in Ventimiglia dank zij een lift van Osvaldo, die in de haven een atelier van buitenboordmotoren uitbaat. We maken van deze rit gebruik om een Italiaanse SIM-kaart te kopen voor onze reserve GSM.

Met Michel en Maddy maakten we vorige dinsdag nog een knappe wandeling boven Sospel. Na de tocht verwachtte Delia Santori ons; zij baat op de Vasta supérieure van dit mooie achterland-stadje, op de weg naar de Col du Turini, verder enkele vakantiehuisjes uit op het uitgestrekte terrein van de boerderij die zij zestig jaar geleden met haar nu overleden echtgenoot Quinto verwierf.

Bij deze lieve en hardwerkende migranten uit de streek van Ancona hebben we - jaren geleden - prachtige vakanties doorgebracht, Olivier was toen een baby op de dag van zijn eerste verjaardag zijn eerste stapjes zette. We hebben erg ontroerend afscheid genomen van Delia. De erg lekkere goudgele olijfolie uit haar beperkte oogst zal onze slaatjes parfumeren ...

Ook in de Italiaanse les nemen we afscheid van onze medecursisten: een van hen, Marie-Anne, heeft een quiche lorraine klaar gemaakt; deze laatste les deint heel wat later uit en er wordt menig glas geheven op het welslagen van ons project. Onze lieve en dynamische professoressa Patrizia bedenken we met aangepaste geschenkjes, die moeten aansluiten bij haar originele lesstijl!

Als nu ook het weer na 10 april wat meezit ...

Vanuit onze kuip ...

De warme koffie smaakt, de bittere sinaasappel jam van La Maison Herbin parfumeert mijn glutenvrije boterham. Op France-Inter, becommentarieert Bernard Guetta in de boeiende morgenuitzending van Nicolas Demorand het Olympische Spelen dilemma. Ontbijt. Na een nogal onrustige nacht zitten we in onze kuip onder de kap, waar we deze winter dikwijls knusjes van boeiende boeken genoten. De "grand-frais" werd intussen aangekondigd als een "coup de vent à fort coup de vent de W-SW, pour toutes les zones". De masten bewegen heen en weer, aan de blauwe hemel staat de vroege zon reeds te schitteren. Aan de overzijde van het pontoon legt de havenmeester van dienst een losgeslagen motorboot opnieuw vast. Hij hangt voorlopig nog maar alleen aan zijn mooringketting en zit geklemd op vier meter van het ponton tussen twee andere motorboten. De hele nacht heeft de wind boten en masten gegeseld. De barometer staat laag, 993 Hpa, op de barograaf kunnen we de duik volgen, de depressie kern in de Golf van Genua zou langzaam opvullen, maar een secondaire depressie ontwikkelt zich; vanaf morgen wordt niet alleen nog steeds veel wind voorspeld maar ook veel regen. We horen hoe tussen Boulogne en Calais sneeuw - tot 30 cm! - en ijzel voor een grote kettingbotsing zorgt. Maandagrealiteit. Terug naar zondagmiddag. Telefonino loopt opnieuw over het ponton, druk

pratend met zijn onzichtbare correspondent, zijn kostbare GSM in een 45° hoek tegen zijn rechteroorschelp geklemd. Manuel komt op zijn minifiets aangereden, enkele kleine aanpassingen aan de nieuwe inoxplaat onder onze teakhouten opstap. Op het voorplecht van haar kleine motorboot draait een donkerbruine nimf zich wat uit de lichte wind die op het middaguur wat koelte over de warme haven brengt. Haar man, met grote zonnebril, kijkt, handen op de heupen, blijkbaar met voldoening rond zich heen. Ciao, ciao, ave, begroetingen enkele (motor)boten verder. Een ponton verder buldert de steeds verheugde diepe basstem van Osvaldo. Een Frans koppel - hier bijna een zeldzaamheid - haast zich wat bewust onopvallend naar hun zeilboot. Twee lachende Italiaanse dames bespreken geanimeerd een voor ons niet zo duidelijke gebeurtenis. Telefonino die nu wel geergerd lijkt loopt terug naar zijn zeilboot, zijn hond volgt hem zoals steeds trouw ter hoogte van zijn rechterknie. Veel boten zijn nu omgetoverd tot zonnige terrassen waar van de zon wordt genoten, waar vrienden een babbel komen slaan. 13H30. Etenstijd, voor enkelen. Plots in de verte een kleine stofwolk. En dan ineens een windstoot. Overal plots beweging. Vallen slaan, dekzeilen klapperen, vullen zich op, bol. daar vliegt een strandlaken weg, hier een blad papier. De wind huilt. Blauwe hemel, zon, wind. 29 knopen lezen we op het display van onze windmeter. Het blijft waaien. Men organiseert zicht, maatregelen worden genomen. Uit de wind, maar verder in de zon. De namiddag is nog lang. De wind zal niet afnemen. Het zonnebaden, het sociaal genieten ook niet. Come stai - hoe maakt je het -, chiacchierare - babbelen -, passeggiare e ripassare - wandelen en opnieuw langskomen -, fare quatro passi chiacchierando, dorarsi al sole ... dát is zondag, Domenica!

19H. Tijd om aan de terugweg te denken. De zonneterras-boten worden verlaten. Twee à drie uur rijden naar Turijn ... Een mooie zondag is weer voorbij. Maar volgende week, opnieuw ...

Manuel heeft van ons afscheid genomen; bij een glas fruitsap hebben we onze tocht langs de voor hem bekende Italiaanse kust besproken; zijn grote omvaart ervaring, voor hij zijn inox-bedrijf opstartte, heeft hem een reizigers- en zeemansmentaliteit bezorgd, een uitzondering hier. Hij ook heeft drie uur rijden voor de boeg, tot hij volgend weekend met zijn nevenactiviteit "pour la plaisance" opnieuw veel gelukkige klanten maakt...

Fotoalbum? Klik hier!

U kunt ons verder volgen in Logboek 3.1. langs de Italiaanse kust en de eilanden, van Menton naar Rome.

Terug naar hoofdpagina LOGBOEK? Klik hier!