Retour à l' Aperçu général, cliquez ici.

Back to the general overview, click here.

De boot

Page en français : Bateau, cliquez ici.

English page: Boat, click here.

In het fotoalbum zijn heel wat foto's uit de periode 1994-2006 ( Wat vooraf ging ) opgenomen.

In Kortom vermelden we de uitrusting van Nehalinnia voor de reis naar Griekenland ( kaarten, pilots enz. ) [ toevoegingen en updates tijdens de reis ] .

Overzicht van wat tijdens de reis niet goed liep: zie verder op deze pagina

	NEHALINNIA is een FELLOWSHIP 27', gebouwd bij Jachtwerf DE KLOET in KORTENHOEF, NEDERLAND, bouwjaar 1972. ( http://www.de-kloet.nl ) We kopen de boot in 1994. We behouden naar oud zeemans gebruik de naam Nehalinnia, maar bij de werken aan de romp ontdekken we een oudere variant onder een dikke laag verf: Nehalennia - de naam van de in Zeeland, nog vóór de Romeinse bezetting door zeevaarders vereerde moedergodin. Gaat het hier om een bestaande dubbelvorm - in oude talen komen klinker-varianten meer voor? Meer hierover http://nl.wikipedia.org/wiki/Nehalennia ; https://www.livius.org/articles/religion/nehalennia/ ; http://www.zeeuwseankers.nl/nl-NL/verhaal/964/nehalennia-1; https://www.caudicaria.nl/ ; biblio: NELEMANS, DIMP, Wat is Nehalinnia zonder schip ?, Stichting Maritime Art &Design (MAD), Colijnsplaat (NL), 2021, 256p., www.maritime-art-design.nl     Al snel geven we ons er rekenschap van dat onze droom realiseren nl. de boot in de baai van Volos, Griekenland, krijgen, niet zo evident zou zijn. Daarover verder in PROJECT. Fier en ... naief - zo blijkt later - maar vol moed verrichten we eerst enkele zinloze gelcoatherstellingen en kopen we wat de vroegere eigenaar "snufjes" noemt ... tot we inzien wat werkelijk nodig is...
Uit de originele folder uit 1972

De grote uitdaging ...

Najaar 1996. We zijn op weg voor het grote werk.

v.l.n.r.: op de ringvaart rond Brugge - overnachting in het jachthaventje van Beernem - we varen Gent binnen - Jachtwerf De Leie bij de Watersportbaan in Gent

We brengen de boot over van Nieuwpoort naar Gent. We willen Nehalinnia dichtbij huis.

We zullen negen maand lang zwoegen, met psychologische ups en downs: eerst met veel twijfels - soms ook met wanhoop! - maar daarna met heel veel volharding en doorzetting. Keuze is er immers niet: we moeten alles tot een goed resultaat brengen of we hebben geen boot meer ...

Het bovenwater schip wordt helemaal uitgekleed, de romp wordt geschuurd, het dek ontdaan van alle beslag; alle vensters gaan eruit. Matten, polyesterhars, vulpasta, 100m meter kabel, kabelgoten, kabeldozen, tientallen patronen Sikaflex en primer, Moulman Teak, schroeven, bouten en moeren, verfprimers, toplak, vernis, honderden schuurschijven, platen watervaste mahonie hechthout ... het wordt allemaal gedurende die winter, dat voorjaar en die halve zomer, verwerkt, gebruikt, aangebracht...

Vrienden zeggen dat we een boot aan het herbouwen zijn rond ... een droom!

Maar op 22 juli 1997 leggen wij opnieuw vast op onze ligplaats in de Novus Portus VVW-haven van Nieuwpoort.

De boot is nu mooi geverfd, er ligt een teakhouten dek, de oude gedeukte preekstoel is vervangen door een nieuwe mét opstap en geintegreerde ankerrollen, de hele elektrische bedrading en uitrusting is vernieuwd, de oude mast en giek zijn geverfd, de "balsa-sandwich"-constructie in de roof is vervangen door airex, in de carré zijn twee bijkomende boekenkastjes ingepast ...

Maar aangezien wij van Hortó blijven dromen, zal - om ons project te realiseren - de boot later nog aan verdere restauratie toe zijn.

Jaar na jaar werken aan de boot ...

Zo moet dan het tuig onderhanden worden genomen: mast, giek, staand en lopend want en zeilen worden vervangen. Op advies van Wittevrongel Sail & Rigging behouden wij de "alles aan de mast" bediening: onze ingelamineerde extra versterking in de roof om alle vallen naar de kuip te leiden brengen zal (nog) niet gebruikt worden!

Enkele jaren later komt ook het onderwaterschip aan de beurt bij de pas opgerichte werf, Ship Support in Nieuwpoort. De vervanging van de beton/staal ballast in de polyester kiel door lood, de peeling/stripping van de gelcoat, het aanbrengen van een epoxy- waterbarrier: het zijn ingrijpende werken. In de vrijgekomen ruimte in de kiel wordt een nieuwe watertank van 160l gelamineerd, terwijl de tank in de punt als dubbelwandige kist een erg nuttige bergruimte wordt. Een nieuw roer - inclusief hennegatskoker en roerkoning - moet de zeileigenschappen gunstig beinvloeden. Een radar lijkt ons een belangrijke bijdrage tot het veiliger maken van onze tochten bij plots opkomende mist, een frekwent verschijnsel bij warm (zomer)weer rond de kapen van de Cotentin, het Normandische schiereiland, en in het Channel TTS, zo weten we intussen uit ervaring!

Tijdens de winterbergingen wordt de kleine maar trouwe Yanmar 1GM10 motor vervangen ... door een nieuwe 1-cylinder van hetzelfde type ... vermits alle 2-cylinders net iets te groot zijn om in de kleine motorruimte ingepast te worden! We laten ook een vanuit ecologische bekommernis nu toch wel noodzakelijke 50l flexibele fecaliëntank van Vetus inbouwen. De loospijpen van de kuip worden vergroot. Wij schaffen een nieuwe NAVTEX-518/490 kHz-ontvanger aan: de ontvangst blijkt zo goed dat wij nu soms zelfs berichten uit NAVAREA II en III ontvangen. Nieuwe teakhouten zittingen en de vlonder in de kuip harmoniseren beter met het teakdek. We vervangen de Peltier koelbox door Danfoss-compressorkoeler met laag verbruik.

En als het vertrek naar de Middellandse Zee nadert ...

Als bijzondere uitrusting voor het grote vertrek installeert de werf tijdens de winter 2006- 2007 een elektrische ankerlier; ook de gasinstallatie en het kookvuur worden vervangen, we schaffen een tweede (nu oprolbaar) zonnepaneel aan, en laten regelbare aluminium steunen voor de gestreken mast vervaardigen; de romp wordt opnieuw geverfd; batterijen en walstroomlader en de hete lucht kachel, die op diesel werkt, worden vervangen. We schaffen een Fortess 16 als hekanker aan en laten extra hekbeslag voor anker en lazy lines aanbrengen.

Een leuke, gesloten kuiptent zal de bewoonbaarheid van onze kleine boot aangenaam vergroten, en de omvorming van deze tent tot een stevige bimini moet ons, zeilend, tegen de zon beschermen. In de haven of bij wat langer ankeren, zal een ook door zeilmaker Guy Toussein spitsvondig ontworpen zonnetent voor schaduw zorgen terwijl een luchtschouw voor enige koeling moet zorgen. Een tweede automatische tiller-pilot kan niet alleen het stuurcomfort maar ook de veiligheid verhogen. Log, diepte- en windmeter werden reeds 2001 vervangen en nu moet onze oude marifoon, een van de laatste restanten van de oorspronkelijke uitrusting, de plaats ruimen voor een GMDSS DSC-VHF-klasse D toestel met ATIS module; intussen hebben we beiden dan ook het vereiste SRC-certificaat behaald.

Nehalinnia heeft twee nieuwe voorzeilen: een triradiale genua en een high aspect fok op het Furlex-reefsysteem. Het grootzeil was volgens zeilmaker Wittevrongel nog helemaal niet aan vervanging toe; toch werd het nieuwe grootzeil besproken en hebben we de nieuwe zeillatten al mee: het nieuwe grootzeil zal ons wanneer we dit nodig hebben worden bezorgd. Een assymetrische spinnaker en een fluo-oranje stormzeil dat wij op de losse stag voeren, vervolledigen de zeiluitrusting. Mast en verstaging laten wij aan een extra controle en onderhoudsbeurt onderwerpen.

Onze oude tweede-handse bijboot is aan vervanging toe: na heel wat zoeken vinden wij een 2,30m makkelijk weg te bergen bijboot zonder vaste spiegel - een round tail, die we in een bakskist kunnen wegbergen en waarop onze 2pk-4T motor past.

De reddingsvesten en het reddingsvlot krijgen nog een inspectiebeurt in het keuringsstation.

Tijdens de reis...

in Menton, Frankrijk, voorjaar 2008...

Vrij snel hebben we problemen met de drieweg kraan van de fecaliëntank. Na een eerste vervanging door een identieke kraan - we hebben dan nog één in reserve - besluiten we, tijdens de overwintering in Menton (F) deze te vervangen door een, naar we hopen, meer gebruikszekere oplossing. De nieuwe keuzekraan wordt op maat gemaakt en bestaat eenvoudigweg uit een korte roestvrijstalen Y-vormige buis met twee stevige, demonteerbare, bolkranen. Het geheel is amper groter dan de kunststofkraan - waarvan de koperen as loskwam in de plastieken schacht.

Voor een goede bevestiging van de laid mooring lijn wordt op het achterdek nu ook aan stuurboord een inox-beschermplaat gemonteerd; dit moet toelaten zowel een linkse als een rechtse lijn - of soms twee - doorheen de bereklauwen veilig op de klampen te bevestigen.

Het waterpompje van onze recente Yanmar 1GM10 motor vervangen we wegens herhaalde lekkage, na de lange kanalentocht en de reis langs de Franse kust ( motoruren 585 ). De pomp wordt hersteld (nieuw asje, nieuwe dichtingsringen). Vanuit Nieuwpoort zullen we in het najaar 2008 een nieuwe reserve pomp meebrengen.

Onze door Ship Support vervaardigde loopplank wordt aangepast met een dubbel bevestigingssysteem: een scharnierende spil voor de bevestiging op de opstap, een U-profiel voor de bevestiging op de zwemtrap of op de hekstoel.

Om onze laptop tijdens het varen te sparen, schaffen we voor de navigatie met de electronische kaarten, eveneens tijdens de overwintering, een eenvoudige 435i-plotter van Raymarine aan, en voor het binnenhalen van weerberichten, een WIBE-ontvanger - waarmee we echter weinig van de verhoopte meteokaarten zullen binnenhalen. De internetverbinding aan boord, die we vanaf Elba hebben, brengt dé oplossing dankzij de 3G Wireless USB-stick, zie hiervoor Kortom.

in Lefkas, Griekenland ...

September 2008: onze laptop geraakt definitief defect, we vervangen hem door een meer trilling- en schok-bestendige Toshiba Tecra, die hier uitsluitend met een internationaal QWERTY-klavier is te krijgen (minder gebruiksvriendelijk voor sommige bijzondere tekens i.c. Frans).

Voorjaar 2009: bij het afspuiten van het onderwaterschip bij het onderhoud van de boot na de overwintering 2008-09, komt de verf los op waterlijn en net erboven, op enkele plaatsen van de pas voor het vertrek geverfde romp. Is dit het gevolg van het langdurige watercontact, een te ijverige hogedrukreiniger met draaiende kop of van een schuur- en verfprobleem? Bij Ship Support in Nieuwpoort en bij Paleros op Lefkas zijn de meningen hieromtrent verdeeld. We laten de kleine plaatselijke herstellingen, noodgedwongen, door Paleros uitvoeren.

Voor het Fortess 16 hekanker laten we bij Steel Marine ( "Phil the Steel") in Nidri een roestvrijë container maken ( bevestiging op de hekstoel ), voor het wegbergen van 4/5 van de 40 m lange ankerlijn. Het gelode deel hangt in geborgen lussen aan de stok van het anker.

Voorjaar en zomer 2010:

Tijdens onze stop in Reggio di Calabria, twee jaar geleden, hebben we onze één jaar oude batterijën moeten vervangen. Sinds enige tijd merken we dat we binnenkort weer aan de vervanging toe zijn. Het systeem dat bijna vijftien jaar lang dienst deed beantwoordt eigelijk niet echt meer aan ons verbruik: we beslissen dan ook de installatie - twee parallel geschakelde 80Ah batterijen met Dolphin drietrapslader en keuzeschakelaar - te laten aanpassen. In een recente reeks artikelen van het magazine Boat Owner werd de vernieuwing van de electrische installatie op een Vancouver 27 heel deskundig uitgelegd. We besluiten ons hierdoor te laten inspireren en de uitvoering ervan toe te vertrouwen aan Olivier, een Fransman die hier het bedrijfje Yacht Electrics (mob. 6938569143) runt. Twee dagen later kunnen we, erg tevreden over het werk, de grondig aangepaste electrische opstelling in gebruik nemen: naast onze Dolphin walstroomlader, de schakelaar en twee nieuwe parallel geschakelde service batterijen (2x90Ah), beschikken we nu over een afzonderlijke motorbatterij (62Ah), diodebrug, shunt, Sterling Power laadstroommonitor en dito alternator regelaar..

Winter 2011: onverwachte problemem aan het onderwaterschip

Dat we meer dan vier maanden in België hebben doorgebracht en slechts eind maart naar Lefkas terugkeren, is niet een echte keuze maar het gevolg van totaal onverwachte werken aan het onderwaterschip van onze boot.

Het verhaal van een grote frustratie ...

Zoals hoger is aangegeven hebben we tijdens de winterberging 2002/2003 het onderwaterschip van onze boot grondig onder handen laten nemen. Bij de ShipSupport werf in Nieuwpoort kreeg Nehalinnia met het oog op de tocht naar de Middellandse Zee een behandeling-bescherming tegen osmose.

We wisten immers dat de boot gedurende de reis langer in het water zou blijven en ook meestal in het water zou overwinteren. We wilden zeker de winter in Menton op de boot doorbrengen en de boot gedurende verscheidene maanden in Griekenland achterlaten, 's Winters thuis in Nieuwpoort lange tijd verblijven was niet echt deel van ons project.

In de Middellandse Zee ( zeker in Frankrijk en Italië ) blijven boten, meestal noodgedwongen door het plaatsgebrek op het land, het hele jaar door in het water, de relatief korte tijd voor het onderhoud niet te na gesproken. In Griekenland stelt de overwintering van een boot op het droge niet echt problemen, want aan (dikwijls kleine) werven die over terreinen beschikken is er keuze legio, en ook de ( weliswaar vrij schaarse ) marina's hebben staanplaatsen ter beschikking. Maar leven op een boot die op het droge staat, is voor ons echt geen optie ...

Na deze renovatie zou de boot dus goed beschermd zijn om probleemloos het lang verblijf in het water, eigen aan onze lange reis te doorstaan …

De oorspronkelijke ballast - beton en ijzer - in de lange kiel werd vervangen door lood, een nieuwe watertank werd in de vrijgekomen kielruimte ingebouwd en de hele roerconstructie werd vernieuwd.

Conform de drie jaar geldende garantievoorwaarden werd de boot elk jaar door ShipSupport gecontroleerd tijdens de winterbergingen en de verdere werken, die we in de loods van de werf tot ons vertrek in 2007 naar de Middellandse Zee hebben laten uitvoeren. 

De boot overwinterde dan in het water in MENTON-GARAVAN F ( 2007-2008) en in LEFKAS-MARINA GR (2008-2009).

Bij het voorjaarsonderhoud van het onderwaterschip hebben we toen niets abnormaals vastgesteld. Alleen zagen we in maart 2009 dat de verf aan de waterlijn over een twintigtal centimeter los kwam bij het met hoge druk afspuiten van het onderwaterschip. We lieten deze kleine herstelling in Lefkas uitvoeren en verwittigden ShipSupport die de romp en dus ook de waterlijn vóór ons vertrek had geverfd. 

Toen echter de boot eind april 2010 uit het water werd gehaald vonden we, overal verspreid op het onderwaterschip, vele grote blazen. Het afspuiten moest heel voorzichtig gebeuren, want op heel wat plaatsen kwamen de epoxy verflagen helemaal los. We haalden er een Britse expert bij. Deze ondervoeg ons over de door de werf gebruikte producten, maar vooral over de frequentie van het spoelen van onderwaterschip ná de peeling van de gelcoat en vóór het aanbrengen van de epoxy bij de anti-osmose behandeling.

Voor de antwoorden op deze vragen hebben we ons dan telefonisch tot ShipSupport gewend. Uit de antwoorden werden we niet echt wijzer: de producten waren op de facturen uit 2003 vermeld (die hadden we wel niet bij in Griekenland!); ze hadden het onderwaterschip toch zeker één keer gespoeld en binnenin de kiel, na het verwijderen van de ballast, zelfs meerdere keren; en, “de boot was droog bij het begin van de behandeling”. We kregen ook geruststellende woorden: “Van een paar blazen, daarvan zal ie wel niet zinken! Jullie kunnen gerust zo nog een paar jaar doorvaren”.

Gerustgesteld waren we toch niet echt: hoe moesten we op een loskomende onderlaag de komende jaren anti-fouling aanbrengen? We vonden het ook niet kunnen dat een behandeld en volgens de garantievoorwaarden tijdens de winterbergingen in de ShipSupport werf gecontroleerd onderwaterschip (2003-2007), na slechts 3 opeenvolgende jaren in het water (2010) een ernstig probleem vertoonde!

Vermits we voor het zomerseizoen stonden en we het verblijf op het terrein van Lefkas Marina slechts voor een week hadden gereserveerd, hebben we, na overleg met de expert, de antifouling, zo goed mogelijk aangebracht en onze boot terug in het water gelegd. In het najaar zouden we de boot opnieuw uit het water halen en intussen alle mogelijkheden goed bekijken.

Nadat we ShipSupport een mail met foto’s hadden gezonden waarop we, behalve de gevraagde e-mail ontvangstbevestiging, geen reactie kregen, hebben we via de expert een afspraak gemaakt met het door een Britse GRP-specialist opgerichte bedrijf Ionian Composites-Ionian Glassfibre Repair dat hier in Lefkas een uitstekende reputatie geniet o.m. bij de ruime buitenlandse community. 

Over de oorzaak van ons probleem kunnen, volgens Ionian Composites-Ionian Glassfibre Repair én de expert, twee erg waarschijnlijke hypothesen naar voor worden geschoven: of een totaal onvoldoend frequente en grondige spoeling van het laminaat (dé meest voorkomende oorzaak van recidieve), of een probleem bij de behandeling (incompatibiliteit van gebruikte producten, condensatie bij het aanbrengen van de eerste epoxylaag, enz.). Wel benadrukken beide dat zij ervan uit gaan dat het laminaat effectief wel voldoende droog was bij de start van de behandeling zoals ShipSupport heeft verklaard.   

Aan Ionian Composites-Ionian Glassfibre Repair vragen wij dan een prijsofferte voor de behandeling en we nemen opnieuw contact op met ShipSupport aan wie we eveneens een prijsofferte vragen mochten we de werken na onze reis opnieuw laten uitvoeren.  We informeren ook opnieuw over de behandeling van 2003. Hierop krijgen nu te horen dat de boot toch “een paar keer gespoeld was geweest”. Groot is daarna onze verbazing als op de ShipSupport offerte, die we via mail ontvangen, o.a. vermeld staat: “regelmatig spoelen en afwassen met zeep: 16 U aan 40 euro/uur, excl. BTW”...

Op 20 oktober gaat de boot opnieuw uit het water. We stellen vast dat het probleem alleen maar erger is geworden: het is nu helemaal niet meer mogelijk om het onderwaterschip af te spuiten, zonder een belangrijke “afbladering” te veroozaken. We vrezen dat het van jaar tot jaar (of van maand tot maand? ) alleen maar erger kan worden en vragen ons af hoe op zulke ondergrond een antifoulingverf nog kan hechten.

Met pijn in het hart én in de beurs, besluiten we dan maar het onderwaterschip in Griekenland door Ionian Composites-Ionian Glassfibre Repair te laten behandelen ...

Zowel de expert als de GRP-specialist onderzoeken de boot vóór ons vertrek naar België op 25 oktober en zij bevestigen hun vermoedens.

Terug in België nemen we contact op met Ronny Nollet van ShipSupport. Het hele verhaal wordt nog eens doorgepraat. Nu blijkt de boot plots “toch zeker verscheidene keren” gespoeld te zijn geweest. Op onze slotvraag of hij dit alles normaal vindt, krijgen we dit antwoord: “Nee, maar ik zal contact opnemen met de leverancier van de producten; ik heb zo’n geval nog nooit meegemaakt.”

Een week later, deelt de werf bij wijze van eigen conclusie, het antwoord van de verfleverancier mee:

“de werf heeft zijn werk zeer goed gedaan” ( stond deze “deskundige” erbij? ) [en] mogelijke oorzaken voor het probleem zijn:   1. “door de lange reis is boot “slap” geworden; dus lost de hardere epoxy van de romp” (dus … nog een paar jaar reizen en onze boot valt helemaal uit elkaar, zoals al die andere vertrekkersboten ... een wereldwijde ramp?! Moeten we deze kostbare deskundigheid niet dringend  kenbaar maken?) 2. “reizen in warmer water” (tja ... laten we allen naar IJsland varen … en de klimaatopwarming zal dus ook hier onverwachte gevolgen hebben !?) 3. “oude polyester kan een reactie geven met het [moderne] verfsysteem” ( als we deze redenering dan tóch even volgen: waarom werd onze boot dan behandeld in 2003?; alle werven wereldwijd die deze échte vakkennis hebben, moeten nu stoppen met oudere boten te behandelen, nu alleen nieuwe boten in aanmerking komen … wat een economisch verlies toch, vele werven zullen hun deuren moeten sluiten bij gebrek aan klanten … !?)

Het is dan begin december.

Daarna horen we niets meer van ShipSupport.

	Winter 2011, op de botenparking van Lefkas Marina, Nehalinnia opnieuw geschuurd: amper zeven jaar na de behandeling door ShipSupport in Nieuwpoort, even terug naar af. Het is nu wachten op de verdere afwerking door Ionian Composites-Ionian Glassfibre Repair van Leslie Wood.

01.05.11 Nehalinnia ligt sinds vorige dinsdag - 26 april - opnieuw op de ligplaats in Lefkas Marina.

Schematisch verliepen de werken, waarover Leslie Wood ( Ionian Composites-Ionian Glassfibre Repair ) tijdens ons verblijf in België rapporteerde met emails en foto's, als volgt ( aangevuld met de toelichtingen die we mondeling kregen ):

- derde week van november 2010: schuren van het onderwaterschip is beeindigd evenals de verwijdering van alle epoxy filler van de behandeling in 2003; in zijn email vermeldt Leslie Wood: de verwijdering heel gemakkelijk gebeurde aangezien de hechting heel slecht was, dat er heel wat solvent (oplosmiddelen) vrij kwam en dat het laminaat in goede staat is en niet vochtig is; hij stelt vast dat het laminaat nog de (te gladde) sporen vertoont van de peeling van de gelcoat (2003); om alle sporen van sovents en zouten te verwijderen wordt het laminaat reeds tijdens het schuren met hoge druk gespoeld; - tot begin januari 2011 wordt het laminaat verschillende malen per week met hoge druk gewassen; regen en onweders vullen de spoelbeurten aan; - het droogproces verloopt vlot dank zij de vrij milde temperatuur en de zeer stevige winden die tijdens deze winter over Lefkas waaien ( Keith Rimmer - s/y Seatrek - rapporteerde ons uitschieters van meer dan 50 kn op hun windmeter!); de vochtigheid in het laminaat wordt geregeld gemeten. - eind maart en april 2011: aanbrengen van epoxy filler (DOW 321); opschuren; aanbrengen van vijf lagen DOW 321 resin (hars), vier lagen International Gelshield Epoxy Primer en zes lagen Coppercoat antifouling; de blauwe waterlijn wordt verhoogd op de epoxy-barrier aangebracht. - Leslie Wood heeft ook alle huiddoorvoeren en het kraanwerk vervangen onder de waterlijn vervangen (18 en 23 april 2011) ===> We werden goed op de hoogte gehouden van de vooruitgang van de werken; Leslie Wood heeft ons een beschrijving bezorgd van de werken en de gebruikte producten; Keith en Penny (s/y Seatrek) en Christine en Guy (s/y M.Balthazar) stuurden ons eveneens foto's op; Maureen en Mark Wicherley pasten op onze boot.

26 april 2011 10H30: Nehalinnia klaar om in het water te gaan

Mei 2011: naast het voorgeschreven routine motoronderhoud ( waaronder de controle van de klepspeling ) na 1200 uren moeten we de waterpomp opnieuw vervangen na 593 motoruren ( op een totaal van 1178 ) want het lekken door de hiervoor voorziene gleuf op het huis, tast de hogedruk olieleiding aan die er net onder loopt! Uit ervaring weten we dat het vervangen van de dichtingen zonder evenwel de as te vervangen geen afdoend resultaat geeft want de onvermijdelijke (zelfs minimale) slijtage op de as maakt dat de lekkage voortduurt. Overigens is de hele operatie niet eenvoudig uit te voeren wanneer men niet over een minimaal uitgeruste werkplaats beschikt. We hebben dus steeds een nieuwe reserve pomp klaar. Onze motor werd nieuw in 2005 ingebouwd en telt nu 1178 uren. De waterpomp werd reeds in 2008 na 585 uren, net vóór het vertrek uit Menton, dus ná de kanalentocht en de reis langs de Franse Middellandse Zee vervangen (zie hoger). Vervanging van de hogedruk olieleiding (er was reeds een lichte roestaanslag in 2006 die door ShipSupport met een speciale verf werd behandeld. Ook de uitlaat-mixing elbow is wegens vrij plotse ernstige roestvorming en lichte doorsijpeling aan vervanging toe. We beginnen ons wel ernstige vragen te stellen bij de kwaliteit van de (nieuwe) Yanmar 1GM10 die we zes jaar geleden hebben laten inbouwen ter vervanging van de identieke motor die toen zeventien jaar oud was. Er was namelijk volgens de ShipSupport-werf geen onrechtstreeks gekoelde tweecylinder - intercooler - op de markt die kon ingebouwd worden bij gebrek aan de nodige ruimte. We dachten dat we alle noodzakelijke wisselstukken in Nieuwpoort hadden aangeschaft en correct hadden meegekregen - van ShipSupport bij het vertrek in 2007, en tijdens de voorbije winter van Turbo's Hoet tot Simon, de Britse technieker die Sivota Yacht Services ( MOB 0030.6946580785 ) runt vaststelt dat enkele dichtingen ontbreken. Bestelling bij Yanmar Athene - en bij Turbo's Hoet in Nieuwpoort als we horen dat de Griekse levering langer op zich kan laten wachten. Maar wanneer de wisselstukken toekomen komt Simon alles onmiddellijk monteren!

Winter en lente 2011/12: We hebben Simon gevraagd het hele aandrijfsysteem grondig na te kijken. Na de plaatsing van de nieuwe motor door Ship Support tijdens de winter 2004/2005 in Nieuwpoort stelden we vast dat er meer trilllingen waren op laag toerental en dat de motor algemeen wat lawaaieriger was de (identieke) vorige 1GM10. Bij Ship Support had men de oplossing gezocht in het (her)uitlijnen van de motor, een naar hun zeggen een niet zo eenvoudige zaak omwille van de erg korte schroefas. De flexibele koppeling werd vervangen door een custom-bild roestvrij stalen koppeling waardoor een juiste uitlijning makkelijker zou zijn; de trillingen van de schroefas zouden door de Volvo Penta schroefasdichting opgevangen worden zodat de watergesmeerde lagers in de schroefasdoorvoer en de schroefassteun niet (meer) moesten vervangen worden. We hadden de trillings- en geluidsproblematiek met Simon Trippier besproken toen hij in het voorjaar (2011) het grondige nazicht en onderhoud van de motor had uitgevoerd en afgesproken dat hij dat als de boot na de zomer aan de kant ging hij het aandrijfsysteen zou bekijken. Ook een kleine lek aan de bronzen terugslagklep op de uitlaat zou verholpen worden.

Nog vóór ons vertrek uit Lefkas half oktober deelde Simon ons zijn diagnose mee: hij toonde ons hoe de schroefas lichtjes contact had met de koper/bronzen doorvoer omdat er eliptische knik zat in de draaibeweging ten gevolge van een niet perfect haakse montage/uitvoering van de inox koppeling. Hij toonde ons ook de uitgesleten buslagers in de schroefassteun en de doorvoer. De nochtans nieuwe schroefas was al licht uitgesleten. We spraken af dat het nodige werk tijdens de overwintering zou uitgevoerd worden: vervanging van de lagers, de schroefas en de koppeling. De al zware bronzen terugslagklep op de uitlaat zou weggenomen worden, de uitlaatpijp zou vervangen worden en er zou een Vetus doorvoer met terugslagklepje gemonteerd worden. Ook de gasleiding (o.a. vervanging pijpjes en ontspanner ) en de brandstoftank ( o.a. reiniging) zouden het nodige onderhoud krijgen.

Simon hield ons op de hoogte van de werken via emails en foto's. Hij bezorgde ons eveneens tussentijdse facturen.

Door complicaties bij de levering van de flexibele koppeling (besteld in januari!) door de Griekse Yanmar invoerder kon Simon de werken maar voltooien op 23 april.

Toen de boot in het water lag, monteerde Simon de nieuwe Mastervolt walstroomlader die we uit België hadden meegebracht. Bij het uittesten van het systeem had Simon twijfels m.b.t. de betrouwbaarheid van de diodebrug, mogelijke (mede-)oorzaak van het soms slecht opladen van de batterijën. We lieten dit onderdeel vervangen door een Sterling-splitter. De overtuiging dat een nieuwe component niet defect kan zijn ( Simon werd hierin gesterkt door de aanwijzingen van de fabrikant Charles Sterling persoonlijk, én door het feit dat het probeem ook al optrad vóór de plaatsing van de splitter ) leidde tot een lange zoektocht naar de oorzaak van de soms plotse onderbreking bij het opladen. Tot uiteindelijk de vervanging van de splitter het bewijs leverde dat ook een defect in een nieuw onderdeel nooit mag uitgesloten worden.

We hadden er wel heel wat tijd door verloren.

( lees meer in Logboek 4: Griekenland 6 )

Retour à l' Aperçu général, cliquez ici.

Back to the general overview, click here.

Top